دو قدم مانده به صبح

آنچه حسن ع به آن می اندیشید، معاویه نبود تا با او صلح کند، او فتنه ای
را میدید که میان مسلمانان شعله گرفته بود و از هم دور و گریزانشان می
کرد، پس به صلحی می اندیشید تا در پرتو آن، مسلمانان را نه رو در روی هم،
بلکه در کنار هم و دست در دست هم آشتی دهد که سفارش قرآن به اصلحوا بین
أخویکم و بشارت رسول خدا به صلحی از جانب حسن بود که اختلاف را از میان
مسلمانان برخواهد چید، آنچه نام حسن علیه السلام را در اندیشه ام متلبور
می کند درخشندگی تلاشی است که او در راه گسترش صلح میان مسلمانان داشت.
نام و یادت همواره نیک و بلندمرتبه است.

+ قم، در جستجوی امامان از دست رفته

آن روز كه صبحش باران باريده بود و عصر كه شد ابرها رفته بودند

انشالله به صحیح و سالمی برگردن از مسافرت همه شیعیان علی بن ابیطالب که
این چند وقته نبودن شهر خلوت بود، دلگیر شده بود، یک ساعت دور میزدی چهار
تا مسافر پیدا نميشد

+ راننده تاکسی، قم، یک ساعت مانده به غروب آفتاب