شهر ما بهترین شهر دنیاست!! نه آسمان خراش دارد! و نه تابلوهای تبلیغاتی که وقتی توی خیابان راه میروی با پهنای صورتت زیارتشان کنی!! اینجا از در و دیوار و مترسک و جدول و ویترین و قفس و عابرهای یخ زده هم خبری نیست!! هر کس توی خیابان راه می رود لبخند میزند... و شاید البته گاهی زیر لب فحشی هم بدهد به آخوندی چیزی که باز هم البته کسی نمی شنود..! اینجا همه جایش بوی خدا می دهد... هر جا را که نگاه کنی گنبد است و گلدسته... اینجا توی خیابان ها پر است از آدم های نیکوکاری که به اندازه تمام اسم ها و کنیه ها و لقب های چهارده معصوم مسجد ساخته اند... آنقدر که می توانی هر وقت دلت گرفت بخزی توی یکی از همین مسجدها و به هر جا دلت خواست بروی... اینجا پر است از گوشه های پاک و پر نور... برای یک گیلاس شراب گیلاس در میان خانه هایی که همه شان رو به قبله است!! در میان مرده هایی که همه شان رو به قبله دفن شده اند... و ماشین هایی که رو به قبله پارک شده... شهر ما پر از آدم است... پر از فرشته... پر از آخوند...
فعلا : http://mahdibedashti.blogfa.com
ارزش گفتن ندارد!
- مهدی بداشتی
- صبح خروسخوان بیدار شدم. امروز شهریه مرحمت می کنند. یک هفته ی آخر را تقریبا بدون پول زنده ماندم. حالا می توانم هشت هزار تومان داشته باشم. در اولین فرصت خودم را به فیضیه رساندم. پول را گرفتم و به تمام کار هایی که در این یک هفته از بی پولی انجام ندادم فکر کردم. با هشت هزار تومان چه می شود کرد؟ علی الحساب یک شارژ ایرانسل خریدم تا از شرمندگی دوستانی که این چند روز پیامک هایشان را بدون جواب گذاشتم دربیایم. دوهزار تومان هم هزینه ی سلمانی دادم تا دستی به سر و رویم بکشد. یک هزار تومانی هم خرج یک عدد روزنامه و یک بسته آدامس اوربیت و تقریبا هزار تومان هم کرایه تاکسی امروزم شد. ماند دو هزار تومان. این دو هزار تومان را هم در کلاس آخر امروز شیرینی خریدم برای بچه های کلاس تا حسابم با خدا صاف شود. حالا من همان آدمی هستم که صبح بودم...
