پیرمرد دستش را بر پشتی صندلی راننده گذاشت، توی جایش جابجا شد و به
سخنرانی اش ادامه داد: ببینید دوستان، شما جای پسر من میمونی، آقای
راننده هم عزیز ماست، جای برادر بزرگترم... من مأمور بازنشسته ی نیروی
انتظامی هستم قبل از انقلاب هم که توی رژیم بودم نماز میخوندم بعد از
انقلاب هم نماز میخوندم حالا هم نماز میخونم! چرا!؟ -به پسرم هم گفتم-
چون هیچوقت برای آخوند نماز نخوندم...
ارزش گفتن ندارد!
- مهدی بداشتی
- صبح خروسخوان بیدار شدم. امروز شهریه مرحمت می کنند. یک هفته ی آخر را تقریبا بدون پول زنده ماندم. حالا می توانم هشت هزار تومان داشته باشم. در اولین فرصت خودم را به فیضیه رساندم. پول را گرفتم و به تمام کار هایی که در این یک هفته از بی پولی انجام ندادم فکر کردم. با هشت هزار تومان چه می شود کرد؟ علی الحساب یک شارژ ایرانسل خریدم تا از شرمندگی دوستانی که این چند روز پیامک هایشان را بدون جواب گذاشتم دربیایم. دوهزار تومان هم هزینه ی سلمانی دادم تا دستی به سر و رویم بکشد. یک هزار تومانی هم خرج یک عدد روزنامه و یک بسته آدامس اوربیت و تقریبا هزار تومان هم کرایه تاکسی امروزم شد. ماند دو هزار تومان. این دو هزار تومان را هم در کلاس آخر امروز شیرینی خریدم برای بچه های کلاس تا حسابم با خدا صاف شود. حالا من همان آدمی هستم که صبح بودم...
